Başarının Ayak İzleri

Başarının Ayak İzleri

Bıraktığımız izler

Eminim ki bir çoğumuz yandaki fotoğrafa baktığında bir çok anlam çıkaracaktır. Son zamanlarda "iz" bırakmak duygusu çokca ilgimi çeker oldu. Ölçeklendiremediğim ve bir kadraja sığdıramadığım bir duygu bu. Çünkü bir eşyaya, mekana, zamana, topluma ve hatta bir bireye iz bırakmanın mümkün olduğunu anladıkça ilişkiler üzerinde daha derin düşünmeye başladım. Beraberinde gelen diğer bir duygu da "başarmak". İz bırakmak hedef haline dönüştüğünde bunu başarmak da emek istemeye başlıyor.

Buradan yola çıkarak "Başarının da ayak izleri" olacağını hissetmeye ve gündelik hayatta yorumlamaya başladım. Bırakacağım izler başarının izleri olacaksa emek vermeye de değer olmaya başladı. Son günlerde Simon Sinek'in Neden İle Başla'sıyla haşır neşirim. Sanırım henüz eylemlerimi yönlendiren iri nedenimi bulamadım. Eğer ki iz bırakma arzumu hedef haline getirebilirsem düşüncelerim de o yöndeki harekete dönüşecek.

Başarı duygusuna yelken açmak

Atılan bebek adımları ile çıktığımız başarı yolculuğu bir hedef olmaktan çok keyif aldığımız bir seyahat haline gelirse daha anlamlı. Başarının varılması gereken son durak olmadığı, bunun yolculuğun kendi tanımı olduğu vurgulanır. Varılacak hedeften değil, yolculuktan haz almak gerek diyen Sn.Şükrü Tetik'in bu sözleri zaman ilerledikçe daha koyu harfler ile iz bırakıyor. Başarının akşamdan sabaha, çarçabuk, emeksiz bir yemek tarifi olduğunu sanmak da büyük yanılgı. Günümüzde Hızlı ulaştığımız ve tükettiğimiz anlık ihtiyaçlar bizi doğal süreçlerin farkındalığından uzaklaştırıyor. Oysa doğada gerçek sürecini tamamlamadan oluşan hiç bir şey yok. 

Burada nasıl durdu?

İlişkilerden söz ettik. Sadece, ama sadece varlığımızla zamana ve mekana "iz" bıraktığınızı fark ediyor musunuz? O anda iletiştiğiniz biri ya da birileri varsa Onların da hafızalarında iz bıraktığınızı ve hatıralarda kaldığınızı düşündünüz mü? Yıllar, aylar belki bir kaç gün sonra Sizi hatırlayan o hafıza ne hissedecek? Eğer bunu önemsemeden yaşıyorsanız, ne için yaşıyorsunuz? Bıraktığımız izler bir araya gelerek nefis bir tavla tahtasının motifi gibi mi? Yoksa üzüntü veren bir yara gibi mi duruyor O hafızada?

Sadece Sizi düşündürmek için buradayım. Tutkuyla yaşayın, hayallerinize odaklanın.

Sevgi ve saygılarımla..